Woorden komen hier niet langer op afspraak, maar vallen spontaan binnen. Steeds vaker blijven ze weg — alsof ze hun eigen gezegde (en gezwegen) hebben gevonden van: Spreken is zilver, zwijgen is goud.

schrijven is verklaren, niet-schrijven is klaar.
— Source?

Moed. Een Gedicht

Het dienen van het ego
die van jou die van mij
is het meest minst waarachtige
dat te doen valt voor wij

Het is hoogmoedig
die koorddanser die steeds hoger wil dan hier
op jouw oh’s en ah’s leef ik
dus blijf omzien naar mij

Het is armoedig
die clown die zich dom toont en naïef
op jouw luide lach leef ik
dus wees gelukkig met mij

Het is kleinmoedig
die aap die keurig hoepels doorkruipt
op jouw apetrots leef ik
dus applaudisseer dan voor mij

Het is mismoedig
die goochelaar met zijn wonderlijke trucs
op jouw aannames leef ik
dus geloof maar in mij

Het is schijnmoedig
die slangenmens die kronkelt en die buigt
op jouw maatstaven leef ik
dus stel je eisen aan mij

Het is overmoedig
die dompteur met zijn meedogenloze zweep
op jouw volgzaamheid leef ik
dus blijf gehoorzaam aan mij

Het is moedig
niet die aap, noch de koorddanser of clown
achter maskers leeft het leven
met het doek valt moed vrij

Het niet-dienen van het ego
niet die van jou of van mij
is waarachtig moedig
en vraagt niets dan dat zijn.

Even bijpraten